Największa z naszych sikorek - sikorka bogatka.
Stali bywalcy słoninkowej choinki (szczegóły post #13)
Dziś w pracy, wchodząc do łazienki spotkałam takiego oto gościa:
Biedactwo! Musiała wlecieć przez lufcik i nie mogła się wydostać. Oczywiście złapałam ją i teraz lata już z rodziną. :)
Ten śliczny ptaszek siedział sobie na drzewie na wysokości moich oczu:
Co roku sikory modraszki wychowują młode w rozwidleniu gruszy za domem.
Praca dzięcioła dużego w wierzbie Iwie.
U mnie wokół domu jest na szczęście dużo wróbelków. Jest dużo miejsc niekoszonych i mają dużo pokarmu. Dookoła ogrodu rosną dzikie róże pomarszczone, których owoce są przysmakiem wróbli i nie tylko. Często widuję też sikorki i wcześniej trznadle. :)
Sliczności zagościły przed mą chatę.
W kąpieli:
Edytowałam posta, ponieważ powiększyłam zdjęcia, wcześniej prawie nie było widać ptaszków. :)
Moja ciocia zawsze na zimę oprócz karmnika, który stoi zawsze, zawiesza słoninkę dla sikorek. :)
Alinka narzekała w Ptasich zagadkach , że trudno jej było sfotografować kwiczoła.
A ja mam to szczęście, że kwiczoły pod koniec stycznia odwiedzają drzewa pod moim oknem. Dzieje się to rano, przez parę dni, póki na jarzębinach są jeszcze owoce.
Masowo, w liczbie nawet ponad 50 sztuk, odpoczywają na pobliskiej wierzbie, a jest ich w pobliżu jeszcze więcej, bo na tej wierzbie co chwilę się zmieniają - jedne odfruwają, a siadają następne.
Poniższe zdjęcie jest ze stycznia ubiegłego roku - jarzębiny rosną wzdłuż chodników, a na wierzbie widać tylko kilka kwiczołów - ale wierzcie mi, że naprawdę pojawiają się tam dużymi stadkami :)
Wczoraj "złapane" ;)
A to jeszcze wróbelek znad morza :)
[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]
Witam!
dawno tu nie zaglądałam (Tanja wie, dlaczego...)
Własnie wróciłam z krótkirgo urlopu w Beskidzie Niskim.
Oto moje trofea (nie wiedziałam, gdzie wstawić, ale - ponieważ były zarówno tytułowe sikorki, jak i kowaliki - zdecydowałam się umieścić je wszystkie właśnie tutaj):
Oto kowalik (był tak płochliwy, że udało mi się go "złapać tylko przez firankę):
Był też dzięcioł (młody, z tegorocznego lęgu, co widać po wielkości czapeczki):
Sikorki przylatywały o każdej porze, w dużych ilościach:
Długo nie mogłam rozpoznać zięby, bo była jakaś "wypsiała", zmyliły nie resztki godowego upierzenia:
Przylatywała też sierpówka (dzięcioł się stroszył i na nią syczał, ale ona miała to w nosie):
Były jeszcze sójki w dużych ilościach, ale widocznie nie lubiły herbatników.
Wieczorami przelatywały (i pohukiwały) sowy, ale było za ciemno i za daleko dla mojego aparatu.
Jastrzębie, myszołowy i orzeł (!!!!) nie chciały pozować. Orzeł siedział spokojnie na stercie, mówiąc kolokwialnie, gnoju do momentu, gdy nie wyjęłam aparatu. I tyle go widziałam...
Pozdrawiam
Ela
Niemożliwe-Ele się pojawiła.Witaj Elu. 
Ale przywiozłaś ze sobą trofea.No,no...i jeszcze je nazwałaś.Super uchwycić w kadrze takie "własne" ptaszki. :D
Dzięcioł trójpalczasty "upolowany" w Tatrach :)
Urszulko,ale miałaś farta.Właśnie w Tatrach spadł śnieg.Teraz pewnie wyszłyby nici z takiego "polowania". :D
A dzięcioł-SUPER. ;)
A teraz następna moja zdobycz - rudzik z rodziny drozdowatych :D
O rany Urszulko.Nie ma co-udało Ci się "polowanie" na urlopie.Ja te ptaszki widziałam tylko w książce A.Kruszewicza,chociaż dzięcioła słyszałam. ;)
Koło mnie natomiast urzędują najczęściej sroki,gawrony,kawki i gołębie.Przylatują też kaczki krzyżówki,ale jak chciałam im zrobić zdjęcie to one odlatywały.Ale to ptactwo każdy zna. ;)
I następny "upolowany" okazik - sikora sosnówka :D
Jestem pełna podziwu Urszulko dla Ciebie z dwóch powodów: za "upolowanie" wszystkich ptaszków i za ich nazwanie.Widocznie "ptasie zagadki" nie poszły w las i w zapomnienie przez bocianki. ;)
Brawa dla Ciebie. 
I następny mały okazik. Z identyfikacją miałam już problem. Pomogła Mywega z ustrońskiego Forum :)
Jest to samica zięby :)
Urszulko pięknie uchwyciłaś siedzące ptaszki :D
Z oznaczeniem tego ptaszka też nie było łatwo :/
Okazało się, że jest to również samiczka zięby :D
Pomoc - Mywega i Wiktoria :)
Piękne zdjęcia tutaj wklejacie :)
Urszulko, gratuluję [i zazdroszczę] zwłaszcza dzięcioła trójpalczastego, bo to jest bardzo rzadki gatunek :D